Conjugation of faire un pacte

Conjugation of faire un pacte [v.]

Le verbe faire un pacte est transitif.

infinitif
présent

-faire un pacte

indicatif
présent

jefais un pacte

tufais un pacte

ilfait un pacte

nousfaisons un pacte

vousfaites un pacte

ilsfont un pacte

imparfait

jefaisais un pacte

tufaisais un pacte

ilfaisait un pacte

nousfaisions un pacte

vousfaisiez un pacte

ilsfaisaient un pacte

passé

jefis un pacte

tufis un pacte

ilfit un pacte

nousfîmes un pacte

vousfîtes un pacte

ilsfirent un pacte

futur

jeferai un pacte

tuferas un pacte

ilfera un pacte

nousferons un pacte

vousferez un pacte

ilsferont un pacte

subjonctif
présent

(que) jefasse un pacte

(que) tufasses un pacte

(qu') ilfasse un pacte

(que) nousfassions un pacte

(que) vousfassiez un pacte

(qu') ilsfassent un pacte

imparfait

(que) jefisse un pacte

(que) tufisses un pacte

(qu') ilfît un pacte

(que) nousfissions un pacte

(que) vousfissiez un pacte

(qu') ilsfissent un pacte

conditionnel
présent

jeferais un pacte

tuferais un pacte

ilferait un pacte

nousferions un pacte

vousferiez un pacte

ilsferaient un pacte

impératif
présent

(tu)fais un pacte

(nous)faisons un pacte

(vous)faites un pacte

participe
présent

-faisant un pacte

passé

m.s.fait un pacte

m.p.faits un pacte

f.s.faite un pacte

f.p.faites un pacte

faire un pacte

Abreviations

Catégories :

n.c. nom commun

n.f. nom féminin

n.m. nom masculin

v. verbe

v.i. verbe intransitif

v.p. verbe pronominal

v.t. verbe transitif

Formes :

f.p. féminin pluriel

f.s. féminin singulier

m.p. masculin pluriel

m.s. masculin singulier